Żywa historia Gorlic — drugi wywiad z Andrzejem Welcem — czasy PRL-u
Wywiad z Andrzejem Welcem dotyczący m.in. życia w PRL-u, harcerstwa, Związku Młodzieży Socjalistycznej oraz metod stosowanych wobec dziecka przez Urząd Bezpieczeństwa.
Andrzej Welc
Urodzony 14 maja 1941 roku w Dynowie. Uzyskał tytuł magistra geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktorat w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN w Warszawie. Współorganizował Stację Naukową PAN w Szymbarku. Kierownik Urzędu Rejonowego w Gorlicach w latach 1990–1998. Starosta gorlicki i radny powiatowy w latach 1999–2002. Dyrektor DPS w Gorlicach. W 2007 roku przeszedł na emeryturę.
Wywiad z panem Andrzejem Welcem — pierwszym starostą reaktywowanego powiatu gorlickiego — przeprowadzony 10 marca 2017 roku przez Urszulę Karasińską (pracownika MBP w Gorlicach).
Spis treści:
00:00:29 — Szkoła Podstawowa w Dynowie, okres ciężkiego PRL-u
00:01:40 — Organizacja Harcerska
00:04:10 — „OH to pseudoharcerstwo”
00:04:25 — założenie własnej, tajnej organizacji patriotycznej — Związek Młodych Orłów
00:05:35 — podpisy na legitymacjach własną krwią
00:06:20 — 18 członków Związku Młodych Orłów (podchody, zbiórki, rozmowy o przeczytanych książkach)
00:07:35 — „ktoś się wygadał o istnieniu organizacji”
00:08:00 — nocna wizyta funkcjonariusza Urzędu Bezpieczeństwa i zatrzymanie ojca
00:09:20 — poranna rozmowa funkcjonariusza Urzędu Bezpieczeństwa z chłopcem (Andrzejem Welcem) o ojcu i organizacji
00:15:35 — zamknięcie 11-letniego dziecka w grobowcu celem uzyskania informacji o organizacji
00:17:40 — reakcja na szantaż: „wszystko powiem” i paniczna ucieczka chłopca z cmentarza
00:21:13 — rozwiązanie organizacji Związku Młodych Orłów, powrót ojca do domu po 24 godzinach
00:23:00 — po 1956 roku nauka w szkole średniej w Krakowie, powrót do harcerstwa przedwojennego, skautowskiego
00:23:33 — reaktywacja 17. Krakowskiej Drużyny Harcerskiej im. T. Kościuszki
00:24:25 — przyrzeczenie harcerskie na Wawelu (przy trumnie T. Kościuszki) w towarzystwie „ojców chrzestnych”
00:27:05 — ponownie w kierunku „czerwonego” harcerstwa — Jacek Kuroń naczelnikiem
00:28:25 — szukanie innej drogi dla drużyny
00:29:33 — założenie drużyny wodniackiej
00:30:45 — zdobycie trzech łodzi dla drużyny
00:36:45 — renowacja sprzętu
00:38:30 — spływ Wisłą z Krakowa do Torunia (sami harcerze, najstarszy opiekun to Andrzej Welc, wówczas w wieku 18 lat)
00:39:44 — drużyna wodniaków liczyła ok. 20–28 osób
00:40:24 — Czerwone Żagle w Gdyni na łodziach ratunkowych z Batorego
00:42:30 — „harcerzem zostaje się do końca życia”
00:43:00 — instruktor Andrzej Welc na zjeździe w Łodzi zabiera głos w dyskusji nad przyszłością harcerstwa (jako zwolennik harcerstwa skautowskiego)
00:45:55 — po powrocie z Łodzi w Krakowie miała miejsce rewizja milicyjna w internacie (reperkusje wystąpienia w Łodzi)
00:50:25 — Związek Młodzieży Socjalistycznej — druga organizacja w szkole, obok harcerstwa
00:51:50 — „nigdy mnie nie złamano”
00:52:20 — Rejonowa Komenda Uzupełnień
00:53:20 — „pluton artystyczny”
00:56:41 — odrzucenie propozycji wstąpienia do Korpus Oficerów Politycznych01:03:37 — „moje życie było ciekawe”