Miejska Biblioteka Publiczna im. Stanisława Gabryela - Żywa historia Gorlic — wywiad z panem Tadeuszem Krokiem

Tadeusz Krok urodzony w 1961 roku w Grybowie. Ukończył szkołę podstawową, Technikum Budowlane w Gorlicach, a także Studium Pedagogiczne w Nowym Sączu. Studiował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie i trzy lata historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Potem, jak sam to określił: „gitara wzięła górę nad nauką” — został tekściarzem i muzykiem. Pierwsze kroki jako muzyk stawiał w Gorlicach, grając w zespole przy Domu Kultury „Forest” oraz w zespole PAKT przy Klubie „Jubilat”. Muzyką na poważnie zajął się w Krakowie. Był laureatem wielu przeglądów i festiwali m.in. Międzynarodowego Przeglądu Piosenki Autorskiej w Warszawie (II nagroda), Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie (II nagroda, stypendium im. W. Bellona) oraz Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Autorskiej OPPA w Warszawie. W 1989 roku wystąpił na koncercie Debiuty na Festiwalu w Opolu. Wiele lat był członkiem kabaretu Marcina Dańca. Od 1996 roku współpracował z Agatą Rymarowicz. Za swą działalność konspiracyjną w latach 80., którą przypłacił pobytem w więzieniu, został odznaczony w 2011 roku medalem „Niezłomnym w słowie”.

Jest uważany za jednego z czołowych przedstawicieli nurtu piosenki autorskiej w Polsce.

Zapraszamy do galerii fotografii dostępnej na dole strony. 

Wywiad z panem Tadeuszem Krokiem przeprowadzony 2 stycznia 2025 roku przez Urszulę Karasińską w Gorlicach.

Spis treści:

00:00:05 – „Urodziłem się w Grybowie, to dosyć przypadkowa historia. Gorliczanin to dla mnie najładniejszy epitet. Ja zostałem „zrobiony” przez Gorlice”

00:02:40 – dzieciństwo w Gliniku (bloki przy rondzie), wyjątkowe podwórko

00:08:30 – „Świetni koledzy, piękne koleżanki, wspaniali dorośli” — wspomnienie podwórkowych zabaw

00:11:40 – „Prawie zawsze miałem daleko do szkoły”

00:14:35 – dalszy ciąg nauki po maturze, pierwsza praca na stanowisku nauczyciela w szkole podstawowej w Zagórzanach (3 lata) — „Boże, jakie to było piękne miejsce”

00:16:30 – 1984 rok, aresztowanie z art. 271 w związku z art. 273 przez służby bezpieczeństwa w trakcie prowadzonej lekcji

00:19:40 – nielegalna „drukarnia” obsługiwana przez Tadeusza Kroka w jego pokoju przy ulicy Pułaskiego i powielanie pisma „Wolny górnik” (rozprowadzane w Fabryce Maszyn)

00:22:30 – pobyt w więzieniach w: Gorlicach, Nowym Sączu, Krośnie — opis traktowania więźniów

00:24:35 – „Moi rodzice nie wiedzieli gdzie ja jestem”

00:25:40 – cela w Nowym Sączu dzielona z Jerzym Julianem Kalibabką — opowieść o życiu w celi, o spisywaniu wspomnień Kalibabki

00:30:40 – amnestia i wyjście na wolność, podjęcie studiów w Krakowie (historia na UJ)

00:31:30 – „Jeszcze w Gorlicach zacząłem grać”. Droga muzyczna: ognisko muzyczne w „Ćwiczeniówce” zespół mandolinistów, zespół przy Domu Kultury „Forest”, zespół PAKT przy Klubie „Jubilat”

00:39:27 – „Kogo ja tu wtedy w Gorlicach nie poznałem — Ewę Adamiak, Rudiego Schubertha, Korę i Marka Jackowskich i wielu innych” — koncerty a ramach  AKT (Akademickich Konfrontacji Twórczych), (Gorlice były przez dwa tygodnie centrum polskiej muzyki alternatywnej)

00:41:30 – wspomnienia z krakowskich czasów — wygrana (z potrzeby finansowej) w konkursie piosenki „Śpiewać każdy może” w Klubie pod Jaszczurami. „Od tego się zaczęło, Jaszczury stały się moim drugim domem” — ciąg dalszy opowieści muzycznych

00:49:05 – „W Krakowie pomógł mi Andrzej Sikorowski, w Polsce Wojciech Młynarski”

00:50:36 – tekściarstwo

00:54:56 – „Wylądowałem w szpitalu w Gorlicach. Mam o gorlickiej służbie bardzo dobre zdanie”

00:56:40 – „Jestem emerytem”

00:59:00 – Upodobania muzyczne

01:02:00 – „Niedościgły wzór” Tadeusza Kroka

01:07:33 – „Za bycie artystą płaci się bardzo wysoką cenę. Jeżeli chcesz być prawdziwym artystą, nigdy to się nie kończy dobrze, nigdy. Tego jestem pewien”

01:09:30 – „Gorlice to jest moje miasto, wywarło na mnie olbrzymi wpływ”